Ինձ համար դու ոչ արև էիր, ոչ էլ լուսին։ Արևն ու լուսինը բոլորինն են։
Դու ինձ համար անձրևի մի կաթիլ էիր, որ ընկավ ուղիղ աչքիս մեջ` կուրացնելով այն։ Ես սովորել էի տեսնել միայն քեզ, բայց հիմա, երբ եկան ամենացուրտ օրերը, դու քեզ նման՝ տարօրինակ կերպով գոլորշիացար։
Կյանքում ամեն զգացած կուտակվում է մարդու հոգում և արտահայտվում աչքերում՝ իմ աչքերում, որ այլևս բացվել չեն ուզում։
Նրանք իրենց լավ են զգում այն մութ երազում, որտեղ սերն է ճառագում:
Ու չեն փրկի տաք վերմակները, թեյի բաժակները, գրկախառնությունները, եթե նա, ով պետք է՝ չկա։ Ինչ-որ աղմուկ է տիրում շուրջս, բայց ես, ցավոք, միայն քո լռությունն եմ նկատում։ Երբ խոսում է հայացքդ՝ աշխարհը լռում է, իսկ ես տակնուվրա եմ լինում։ Բայց շարունակում եմ ժպտալ, չնայած իմ ժպիտը քո տխրությունից ավելի տխուր է:
Կյանքում ամեն զգացած կուտակվում է մարդու հոգում և արտահայտվում աչքերում՝ իմ աչքերում, որ այլևս բացվել չեն ուզում։
Նրանք իրենց լավ են զգում այն մութ երազում, որտեղ սերն է ճառագում:
Ու չեն փրկի տաք վերմակները, թեյի բաժակները, գրկախառնությունները, եթե նա, ով պետք է՝ չկա։ Ինչ-որ աղմուկ է տիրում շուրջս, բայց ես, ցավոք, միայն քո լռությունն եմ նկատում։ Երբ խոսում է հայացքդ՝ աշխարհը լռում է, իսկ ես տակնուվրա եմ լինում։ Բայց շարունակում եմ ժպտալ, չնայած իմ ժպիտը քո տխրությունից ավելի տխուր է:
Комментариев нет:
Отправить комментарий