Հոգիներն ասում են, որ մեղավոր եմ իմ դատի մեջ: Բայց ախր ինչպես ծափ տամ, որ բոլորն լռեն:
Իմ դատը քոնն է, իմ վախն, էյությունն ու պատկերը...: Մի ժպտա, սիրտ չունեմ: Քամին փչի, կքանդվեմ: Որքան եմ տկար, ես անիծվածս, որ բաղտն իր գործն անում է, իսկ ես հետևում եմ իրեն: Փաղչե՞մ, նորը գտնեմ, ստեղծեմ... Ինչպե՞ս... Քայլիր հետ չնայելով, երբ պտտվես կմեռնեմ: Անցյալն այնքան է հարվածել, որ խենթանում ենք սև գույն տեսնելիս: Հանգստություն է, թե վերջ: Երկուսը մասին ու ես նվեր: Նվերներ չեն ընդունվում, դասախոսը խիստ է, իսկ աղջիկը համառ: Զուսպ, մեկ-մեկ կխոսի, թարս հայացքն էլ գցի վրատ ու ընկճված մի անկյուն գտնես, սեփականացնես: Դու ողջ լինես...:
Զրուցարանի խոսակցության ավարտ
Комментариев нет:
Отправить комментарий