Մենք միշտ ուզում ենք, որ մեզ գովեստի խոսքեր ասեն, մեզ հիշեն ու սիրեն: Մենք որքան էլ հասուն մարդիկ լինենք, միևնույն է հոգու խորքում երեխու պես ուզելու ենք այդ ջերմությունը: Ոչ, թե թերարժեքության խնդիր ունենք, այլ մենք բոլորս էլ ինչ-որ չափով անվստահ ենք մեր այս, կամ այն քայլի համար:
Դրա համար միշտ սիրուն, լավ շրջապատում նպաստավոր է գործ անել, ստեղծագործել... Որովհետև մարդիկ իրենց ժպիտով, լավ խոսքով վստահություն են տալիս ու մոտիվացնում են քեզ ավելի լավ բան անելուն ու արածդ սիրելուն:
Մարդիկ մարդկանց կարիք ունեն: Լավ բան չեք կարողանում ասել, ոչինչ մի ասեք, որովհետև յուրաքանչյուր մարդու ձախողումը, կամ վատ տրամադրությունը նաև ձերն է:
Комментариев нет:
Отправить комментарий