Աշխարհում փոփոխությունների սրընթաց զարգացումը արմատաբար փոխում է անցյալի և ներկայի պատկերները:
Հնում, երբ մարդիկ դեռ նամակներ էին փոխանցում միմյանց՝ սպասելով պատասխանին ամիսներ հաճախ և տարիներ, չէին էլ պատկերացնում համացանցի գոյության և օգուտի մասին: Հիմա նրանք չկան, բայց նորանոր հնարավորությունները՝ այո, կան:
Հնում, երբ մարդիկ դեռ նամակներ էին փոխանցում միմյանց՝ սպասելով պատասխանին ամիսներ հաճախ և տարիներ, չէին էլ պատկերացնում համացանցի գոյության և օգուտի մասին: Հիմա նրանք չկան, բայց նորանոր հնարավորությունները՝ այո, կան:
Բոլորս էլ ինչ որ ժամանակ մտածել ենք ապագայում ապրելու մասին: Նորանոր հնարավորությունների, հարմարանքների և ուղղակի անհոգ ապրելու մասին: Պատկերացրել ենք ապագան, բայց և տխրել իմանալով, որ դուք չկաք այդտեղ: Չկաք, բայց տեսնում, ենթադրում և պատկերում էք դրա պրոեկցիան, մի պահ զգալով ձեզ այնտեղ: Մտածում ենք նաև այն աշխարհի շարժման մասին, որը կլինի ձեզնից հետո: Մտածում ենք հաջորդ ձեր և ուրիշների սերնդի մասին: Երազում աշխարհը լքելուց հետո վերևից նրան հետևելու մասին: Դուրս գալու ուղղանկյունաձև փոքրիկ սենյակի միջից և աշխարհով մեկ սավառնելու մասին: Բոլորս էլ մտածում ենք, ավելի շուտ հույս ունենք, որ դիակ դարնալուց հետո մենք չենք փոշիանա տիեզերքի անեզրության մեջ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий