суббота, 25 ноября 2017 г.

Քարացիր...

Անվերջ թնդա, որ աչքերը ժպտան: Բայց ես չնկատեմ ու լուռ անցնեմ:
Թնդա այնպես, որ մարդկանց չխանգարես: Բայց ես տեսնեմ ու արհամարհեմ: Երբեմն մարդկանց ցանկությունները չի համապատասխանում մեկը մյուսին: Եվ սա բնավ զարմանալի չէ: Ինչո՞ւ պետք է այդպես լինի, եթե մարդիկ նման չեն իրար: Մարդկանց առավելությունն այն է, որ կարողանում են տեսնել միմյանց ու թնդան աչքերով: Կյանքը ապրեն այնպես, որ աչքերը նայեն ու հիանան: Բայց ես կրկին չտեսնեմ ու հեռանամ: 
Քեզ տեսնելու տենչանքով սառեն: Սառեն ինչ-որ մեկի գալու վրա: Բայց այդպես էլ մնան, քանի որ երբեք չեն տեսնի: 
Սառած աչքերից հետո, կսառեն ձեռքերը, հետո` ոտքերը, իսկ ամենավերջում` կքարանա: Բայց սառած ձեռքերը կտաքանան տաք ձեռնոցներով, իսկ աչքերը... էլ չեն թնդա: Քարացիր... 

Комментариев нет:

Отправить комментарий