Աշուն՝ հիվանդ և պաշտելի,
Դու կմահանաս, երբ փոթորիկը անցնի վարդերի կողքով,
Երբ ձյուն կգա այգիներում։
Խեղճ աշունը
Մահանում է ճերմակության և հարստության մեջ՝
Ձյան և հասած մրգերի,
Երկնքի ֆոնին…
Թռչում են դրանք՝
Կանաչ մազերով, և այն նիքսիստաների վրայով
Որոնք երբեք չեն սիրել։
Հեռավոր բարձերի վրա
Եղնիկներ կային։
Ես սիրում եմ ձեր լուրերրի պտուղները,
Որոնք ընկնում են առանց հավաքվելու,
Քամին և անտառը, որոնք լաց են լինում
Աշնան բոլոր արցունքներով՝ տերև առ տերև,
Ականջները,
Որպեսզի մենք բազմանանք
Մեկնող գնացքում։
Կյանքը հոսում է։
Комментариев нет:
Отправить комментарий