Ուզում ենք ոչ մի անգամ լաց չլինենք, կյանքը վայելենք ու մեր խղճի առաջ չխեղճանանք։ Գլուխ չկախենք մերոնց, ձերոնց առաջ...
Ուզում ենք, որ մեր լեզուն չարը չասի ու մեր ականջը չարը չլսի։ Մենք լավը չենք, ժողովուրդ, անընդհատ մեկս մյուսիս նեղացնում ենք։ Մեր սիրտն կտոր-կտոր է լինում, խեղճանում ու նեղանում է։ Մենք սիրտ չունենք, քանի դեռ սիրտ ունենալու մասին մոռացել ենք։ Տուն գնալու համար նախ տան տեղն իմանալ է պետք։
Ու՞ր է էն կյանքը, որ բոլորս ուզում ենք ու չենք ունենում։
Комментариев нет:
Отправить комментарий