Հոր զղջումը․․․ Իհարկե, յուրաքանչյուր ծնող փորձում է դաստիարակել իր երեխային,
փորձում է դարձնել ամենալավը, սակայն քչերն են կարողանում հասկանալ, որ անհնար է, որ նոր տնկած ծառը միանգամից պտուղ տա։Հոր զղջումը․․․ Իհարկե, յուրաքանչյուր ծնող փորձում է դաստիարակել իր երեխային, փորձում է դարձնել ամենալավը, սակայն քչերն են կարողանում հետագայում հասկանալ, որ անհնար է, որ նոր տնկած ծառը միանգամից պտուղ տա։
Այս պատմվածքում երևում է մի տիպիկ ընտանիք, որտեղ հայրը բարկանում է երեխայի վրա, ձայն է բարձրացնում, ամեն մանրուքի վրա ուշադրություն է դարձնում և դա ճնշում է իր երեխային։ Սակայն ոչ բորոլն են հասկանում, թե ինչ է կատարվում դիմացինի ներսում։ Եվ բոլորին էլ ծանոթ է սերունդների բախումը, որի արդյունքում ծնողն ու երեխան չեն կարողանում միմյանց ճիշտ հասկանալ։
Սակայն Լիվինգսթոն Լարնեդը ներայացրել է հոր ապրումները, երբ հայրը տեսել է երեխային քնած, և սկսել է զղջալ իր արարքների համար, հասկացել է, որ պետք չէ փոքրիկ տղայի մեջ փնտրել հասուն, ամեն բան հասկացող մարդու, և այդպես սկսում է պատմել իր ապրումների մասին։ Պատմվածքը մտածելու տեղ է տալիս այն մասին, որ պետք է ծնողները և երեխաները չվիճեն, այլ փորձեն կիսվել և հասկանալ միմյանց։
Комментариев нет:
Отправить комментарий