среда, 8 ноября 2017 г.

Ոչինչ չի գալիս, որ ոչինչ չգնա

Ոչինչ չի գալիս, որ ոչինչ չգնա:

Բայց բացառություններ լինում են: Աշնանը կոչենք բացառություն: Յուրահատուկ մի տեսակ: Աշնան հետ չի գալի ոչ ոք, քանի որ իր մոտ ստացվում է լինել կատարյալ: Բոլորի համար բավարար է, բոլորին հավասար չափով:
Աշնան օդը սառն է` նման գնացողներին: Աշունը հունական պոեզիա ընթերցելու եղանակ է: Բոլորիս եղանակը, քանի որ ունենք աչքեր՝ կարդալու համար, երևակայություն՝ պատկերելու համար և ձեռքեր՝ սառելու համար: Շուտով կփնտրեմ տաք ձեռնոցներ ու մի եղանակ տաքանալու համար:
Հունական պոեզիան ինձ համար եղանակ է:
Ոչինչ չի տալիս, որ ոչինչ չգնա, այլ քեզ է թողնում, որ հասկանաս: Կարծում եմ` ինձ մոտ ստացվում է ստեղծել մի եղանակ և անունը դնել հունական պոեզիա:
Լավն էր... կարդացեք:

Комментариев нет:

Отправить комментарий