суббота, 18 ноября 2017 г.

Ժպտա՛

Ժպտա՛: Թաքցրու քո արցունքները այնպես, որ նույնիսկ դու ինքդ կասկածես դրանք քո արցունքներն էին, թե ուրիշինը: Թաքցրու այնպես, որ դու նույնիսկ սկսես կասկածել, թե այդ արցունքները իսկական էին, թե երազում հայտնված մի տխուր հեքիաթ:

Աշխարհում ապրում ենք կարճ ժամանակով: Իսկ միթե չպետք է կանգ առնել: Միթե կյանքը պետք է ապրել առանց կանգառների: Այդ կարճ ժամանակում զգալ կյանքի իմաստը և անմահացնել ամեն մի ուրախ րոպեն: Ամեն րոպե, որ անցնում է անվերադառնալի է: Հենց այս րոպեները, որ նստած եմ տանը մի տաք անկյունում, համակարգիչը դիմացս դրած ու գրում եմ այս տողերը… Հենց այս րոպեները էլ երբեք հետ չեմ բերի: Կլինեն նման րոպեներ, սակայն երբեք չեն լինի նույն րոպեները:

Իսկ միթե արժե՞ այս կարճ ժամանակհատվածում մեր րոպեները անցկացնենք մեր արցունքները սրփելով: Միթե արժե՞ լացել այն րոպեների համար, որ երբեք հետ չեն վերադառնալու… Ժպտա՛: Բարի է աշխարհը…

Комментариев нет:

Отправить комментарий