Փաթիլները մեկի մյուսի հետևից ընկնում էին իր տաք քթին և հալվում: Մումի-տրոլլը բռնում էր դրանց թաթով, որպեսզի, թեկուզ մի ակնթարթ հիանար նրանց գեղեցկությամբ: Նա բարձրացնում էր գլուխը և նայում էր, թե ինչպես են փաթրիլները ընկնում իր վրա: Նրանք բմբուլից էլ թեթև ու փափուկ էին և գնալով շատանում էին:
-Ախ, ահա, թե ինչպես է դա տեղի ունենում,- մտածեց Մումի-տրոլլը,- իսկ ես մտածում էի, թե ձյունը հողի տակից է աճում:
Օդը միանգամից տաքացավ: Շուրջբոլորը տեսանելի էր միայն ընկնող ձյունը: Եվ Մումի-տրոլլը այնքան ուրախացավ, որքան ամառն էր ուրախանում՝ անցնելով լճերը ոտքով: Հանելով լողալու խալաթը, նա ամբողջ երկարությամբ պառկեց մեծ ձնագնդի մեջ:
-Ձմե՜ռ,-մտածում էր նա,- չէ՞ որ այն նույնպես կարելի է սիրել:
Թարգմանությւնը՝ Եփրիկյան Շուշանի
Հեղինակ՝ Տուվե Յանսոն ՙՙԿախարդական ձմեռ՚՚
Աղբյուր՝ Зима! Ведь ее тоже можно полюбить!
Комментариев нет:
Отправить комментарий