Մարդկանց հոգեբանությունը դժվար է հասկանալ: Ամեն անհատի հոգեբանությունը յուրովի տարբեր է:
Հոգեբանի հասկացողությունը, մարդու ընկալումները հիմնված են մարդկային զանազան բնազդների վրա: Բնազդները միակ բանն են, որոնք հաստակ են և կան յուրաքանչյուրիս ապրելակերպում:
Հոգեբանի հասկացողությունը, մարդու ընկալումները հիմնված են մարդկային զանազան բնազդների վրա: Բնազդները միակ բանն են, որոնք հաստակ են և կան յուրաքանչյուրիս ապրելակերպում:
Հոգեբանության գիտության կրողները՝ սովորական մարդիկ, ովքեր գիտելիք են քաղում շփման, ինքնադրսևորման ժամանակ, նաև հոգեբաններն՝ որոնց գործառույթը կայանում է անսպառ համբերության և ինտելեկտի տիրացու լինելու մեջ:
Ինչու՞ է մարդը դիմում թերապևտիկ հոգեբանի: Հոգեբանը առաջին հերթին լսողի դերում է և միայն երկրորդ հերթին բժիշկ և լավ խորհրդատու է: Հոգեբանի ամեն այցելությունը յուրովի պատասխանատվություն է, քանի, որ այցլուն կիսվում է ամենա ծանրս, ցավոտ, դժվարին հույզերի մասին, կիսվում է այն խնդիրներով ինչն ինքը իրեն չի կարողանում լուծել: Նաև լինում են դեպքեր, երբ մադն ինքն իրեն չի կարողանում հասկանալ և այցելում է հոգեբանի մոտ, չմտածելով, որ իրեն ուղղակի հարկավոր է կենտրոնացում, որն էլ ջրի երես կբերի իր անձի հասկացությունը: Լավ հոգեբանները ամենաուժեղ մանիպուլատորներն են ու նաև շատ ավելի կարող ու հզոր մարդիկ են: Ընդհանուր առմամբ անձին պետք չէ հոգեբանը, մարդկանց պետք է փիլիսոփա, ով կլինի առաջին հերթին խորհրդատու և միայն երրորդ հերթին լսող: Այսինքն, որպես այդպիսին լսողի դերը պետք չէ և ոչ ոքի:
Ուսուցումը, նաև ինքնակրթությունը, տնտեսությունը, քաղաքականությունն ու քաղաքագիտությունը՝ յուրաքանչյուր բաժին, որն ունի զարգացման կարիք, իսկ զարգացման կարիք ունեն բոլորը, պետք է ուղղորդվի փիլիսոփայությամբ, որպեսզի մարդիկ զրկվեն իրենց սահմանափակումներից, իրենց կաշկանդվածությունից ու տգիտությունից: Վերջապես, որոշ ՏՏ ոլորտի բաժիններ կիմաստավորվեն:
Մարդկանց պետք չեն հոգեբաններ, մարդկանց պետք են փիլիսոփաներ: Մի քանի տասնյակ տարի հետո կարող է հոգեբանություն մասնագիտությունը ընդհանրապես վերանալ, որովհետև գործառույթ որպես այդպիսին մասնագիտությունը չունի: Իսկ փիլիսոփայությունը իրենից ներկայացնում է մտածելակերպ և ինտելեկտ, որի բացակայությունը հարգի չէ և ոչ ոքի:
Փիլիսոփայությունը ժողովրդի մոտ տպավորվում է, <<յանը տարած>> -ությամբ և անհասկանալի ու տարբերվոր հաք ու կապով անձանցով, մինչ դեռ և շատ քչերը կարող են հասկանալ, որ դա ուղղակի ինքնադրսեվորման հարց է: Իսկ ընդհանուր տպավորություն կարելի է կազմել, խոսքով, մտածելակերպով:
Մարդկանց սահմանափակում է միջավայրի սովորությույթները, կուլտուրան, նույնիսկ վայրիությունն է սահմանափակ: Մարդիկ սահմանափակում են իրենք իրենց՝ իրենց մտքերն, շունչն ու արտաշունչը: Սակայն այլ կերպ պատկերը կատարելության կձգտեր: Ու լավ կլիներ... Բայց մարդիկ սովոր են ու անընդհատ կրկնում են, որ կատարելություն, կամ կատարյալ մարդ չկա:
Կան մարդկանց տեսակներ որնք հոգեբանությունը ու փիլիսոփայությունը Խառնում են իրար, փորձում են ընդհանրություններ գտնել: Ինչպես մարդկանց մեջ, կան որոշ նմանույթուններ՝ բնազնդերը, այդպես էլ գիտություննների մեջ կան նմանություններ: Սակայն բնազդը, որը կա բոլորիս մոտ, թերևս չի կարող նշանակել, որ մենք նման ենք միմյանց, կամ առավել ևս նույնն ենք:
Շնորհակալություն:
Հոդվածում կարող են լինել կարծիքներ, որոնք չեն համապատասխանի ձեր կարծիքին, սակայն դա հիմք չէ և իրավասու չէ լինել ու կոչվել սխալ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий