Մի ցուրտ երեկո , աղջիկը շրջում էր փողոցներով, որպեսզի իր լուցկիները վաճառի: Նա մրսում էր , քանի որ հագել էր իր մոր հնամաշ կոշիկները, որոնք առանձ այն էլ մեծ էին և անհարմարավետ: Քիչ անց աղջկանից ողանում են իր կոշիկները, որպեսզի երեխայի համար օրորոց պատրաստեն: Աղջիկը մնում է ոտաբոբիկ: Նա շատ էր մրսում , սակայն տուն վերդառնալ չէր կարող, քանի որ ձեռնունայն տուն վերդառանալու պատճառով նրա ֆաժան հայրը կճպատժի աղջկան: Այս ամենից բացի տուն վերդառանալը անիմաստ էր քանի եր տանը նույնպես ցուրտ էր:
Աղջիկը շատ էր մրսել և իր տաքանալու միակ միջոցը լուցկին էր: Նա գնում է մի պատի տակ նստում և սկսում լուցկիները վառել: Առաջին լուցկին վառելիս նա տեսիլք է տեսնում, թե իբրև տաք կրակը նրան ձերմացնում է , սակայն լուցկին հանգչում է: Նա վառում է երկրորդը, այս անգամ նա մի սենյակում էր գտնվում և իր դիմաց դրված էր ճոխ սեղան: Երրորդ լուցիկն վառելով նա տեսնում է շքեղ զարդարված և տաք տուն : Հենց այս ժամանակ նա նկատում է , որ ինչ-որ մեկը մահացավ, քանի որ երկնքից աստղ էր գլորվել իր ետևից հետք թողնելով: Նա տեսիլք է տեսնում , որտեղ իր մահացած տատիկն էր: Աղջիկը այնքան էր կարոտել տատիկին, որ ամբողջ լուցկիները վառում է : Տատիկը պարզում է ձեռքը և նրանք միասին գնում են դիմավորելու Ամանորը:
Առավոտյան պատի մոտ գտնում են աղջկա դին: Նա տաքանալ էր ուզում…
Պատմվածքը մյուսներից առանձնանում է իր եզակի հուզական դաշտով; Այս պատմվածքը անապահով և խեղճ կյանքով ապրող աղջկա մասին է: Աղջիկը իրեն անապահով էր զգում , քանի որ նրա հայրը իրեն պաշտպանելու փոխարեն մշտապես սպառնում էր: Աղջիկը այնքնա էր երազել տաք տան, ճոխ սեղանի, գեղեցիկ եղևնու մասին ,որ այդ ամենը իր համար երազանք էր դարձել և նա դա միայն տեսիլքում էր տեսնում: Նայելով աղջկան հասկանում ենք , որ այդ ամենը մեզ համար սովորական մի բան է: Եվ ուշ ենք հասկանում , որ կան հազարավոր մարդիկ , որոնք չունեն մեր հնարավորությունները և անգամ երազում են դրանց մասին , մինչ դեռ մենք շարունակ բողոքում ենք կյանքից և մշտապես մեղադրում ճակատագրին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий