Ուրվական-աղջիկ

Անտառում վաղուց մոլորված մի աղջիկ, նրա հոգին էլ այստեղ չէր, այն շաատ հեռու էր, մի վայրում, որտեղ միայն խավար էր։ Ինչքան էր գոռում այդ աղջիկը։ Եվ կար մի ճանապարհ․․․․ օ․․ ոչ, դա միայն նրա երևակայությունն էր։
Սպասիր, դու չես տեսնում, չես տեսնում նրա աչքերը։ Ինչո՞ւ չես ասում, որ բարձրացնի գլուխը։ Գիտեմ ինչու։ Դու երբեք չես նայի նրա աչքերի մեջ, երբեք չես համարձակվի լինել այդ աղջկա փրկությունը։ Թե՞ վախենում ես․․․։ Չէ որ նա այդպես էլ չսովորեց սիրել, չհասկացավ դրա իմաստը։ Ապա ինչո՞ւ ես այստեղ։ Միթե՞ փորձում ես գտնել նրան։ Նա ուրվական է, գոյություն չունի։ Ինքդ ե՞ս հորինել նրան։ Ոչ, դա այն չէ ինչու ուզում էի ասեի։ Աղջիկը կա, նա սպասում է։ Իր մեջի վերջին մնացած զգացմունքներով և հավատով սպասում է քեզ։ Ֆիլմի հերոսներ եք դուք, ոչ ավելին։ Դու՝ մի անծանոթ, աղջիկը՝ ուրվական։